Ereperk voor gesneuvelde Fransen op het oude kerkhof van Olsene
Z_POLS_MVDA_005
Op het oude kerkhof van Olsene werd een ereperk aangelegd voor de Franse gesneuvelden. Hier liggen de graven van de Franse soldaten die omkwamen tijdens oktober en november 1918. De Fransen wilden de Leie oversteken, maar stuitten hierbij op hevig Duits verzet. Als men de 44 witte grafkruisen bekijkt, valt op dat er ook veel Fransen van vreemde origine op deze plek zijn bijgezet. Frankrijk was in die periode nog een koloniale grootmacht en de onderdanen uit de overzeese gebieden hebben een niet te onderschatten rol gespeeld bij de gevechten in de Eerste Wereldoorlog.
Tussen het rijtje Franse militairen ligt ook het stoffelijk overschot van Zuster Sainte Génieve (geboren als Clémence Renard). Deze Franse zuster was aan het begin van de 20ste eeuw naar Olsene gevlucht samen met leden van haar orde. In de periode nam de Franse regering immers maatregelen waardoor de geestelijkheid geen les meer mocht geven. De 'verbannen' zusters vestigden zich in Olsene. Bij de bombardementen aan het einde van W.O.I. vluchtte zuster Génieve naar de kelders van brouwerij 'het Damberd'. Haar stoffelijk overschot werd tussen de gesneuvelde Franse militairen begraven. Waarom ze bedacht werd met die eer, is niet duidelijk. Ze had niets met de militairen te maken, behalve dat ze dezelfde nationaliteit deelden. Daarbovenop komt nog dat de toenmalige Franse regering geen fan was van religieuzen.
De witte grafkruisen op het kerkhof van Olsene zijn vervaardigd in kunststeen den ragen elk een naamplaatjes met daarop de naam van de overledene, het regiment waarin hij was ingedeeld, de datum van overlijden en het grafnummer. De leuze ‘Mort pour la France’ ontbreekt op geen enkel grafkruis. De volgend de beschikbare gegevens van de gesneuvelde soldaat. De witte letters zijn duidelijk te lezen op het arduin. Onderaan deze stèles staat niet enkel te lezen ‘Mort pour La France’, maar ook’ Mort pour la liberté’.
De niet-geïdentificeerde soldaten kregen een arduinen stèle op hun graf. De arduinen stèles voor deze vier soldaten zijn niet naast elkaar opgesteld. Aan de rechter- en linkerbuitenkant van het perk is telkens één grafteken opgesteld, twee zerken zijn naast elkaar in het midden van het perk opgesteld. Deze vier zerken zijn identiek aan elkaar. Centraal bovenaan is een kruis in het arduin gebeiteld. Daaronder is de Franse vlag aangebracht met daaropvolgend de beschikbare gegevens van de gesneuvelde soldaat. De witte letters zijn duidelijk te lezen op het arduin. Onderaan deze stèles staat niet enkel te lezen ‘Mort pour La France’, maar ook’ Mort pour la liberté’.
Voor ieder grafteken is een rozenstruik geplant. Door deze mooie opstelling kregen de Fransen een waardige laatste rustplaats.
Tussen het rijtje Franse militairen ligt ook het stoffelijk overschot van Zuster Sainte Génieve (geboren als Clémence Renard). Deze Franse zuster was aan het begin van de 20ste eeuw naar Olsene gevlucht samen met leden van haar orde. In de periode nam de Franse regering immers maatregelen waardoor de geestelijkheid geen les meer mocht geven. De 'verbannen' zusters vestigden zich in Olsene. Bij de bombardementen aan het einde van W.O.I. vluchtte zuster Génieve naar de kelders van brouwerij 'het Damberd'. Haar stoffelijk overschot werd tussen de gesneuvelde Franse militairen begraven. Waarom ze bedacht werd met die eer, is niet duidelijk. Ze had niets met de militairen te maken, behalve dat ze dezelfde nationaliteit deelden. Daarbovenop komt nog dat de toenmalige Franse regering geen fan was van religieuzen.
De witte grafkruisen op het kerkhof van Olsene zijn vervaardigd in kunststeen den ragen elk een naamplaatjes met daarop de naam van de overledene, het regiment waarin hij was ingedeeld, de datum van overlijden en het grafnummer. De leuze ‘Mort pour la France’ ontbreekt op geen enkel grafkruis. De volgend de beschikbare gegevens van de gesneuvelde soldaat. De witte letters zijn duidelijk te lezen op het arduin. Onderaan deze stèles staat niet enkel te lezen ‘Mort pour La France’, maar ook’ Mort pour la liberté’.
De niet-geïdentificeerde soldaten kregen een arduinen stèle op hun graf. De arduinen stèles voor deze vier soldaten zijn niet naast elkaar opgesteld. Aan de rechter- en linkerbuitenkant van het perk is telkens één grafteken opgesteld, twee zerken zijn naast elkaar in het midden van het perk opgesteld. Deze vier zerken zijn identiek aan elkaar. Centraal bovenaan is een kruis in het arduin gebeiteld. Daaronder is de Franse vlag aangebracht met daaropvolgend de beschikbare gegevens van de gesneuvelde soldaat. De witte letters zijn duidelijk te lezen op het arduin. Onderaan deze stèles staat niet enkel te lezen ‘Mort pour La France’, maar ook’ Mort pour la liberté’.
Voor ieder grafteken is een rozenstruik geplant. Door deze mooie opstelling kregen de Fransen een waardige laatste rustplaats.
Manuel Van den Abeele (fotografen)
2012