De Blauwhuishoeve
N_P_N_MVDA_2014_009
Nazareth beschikt over meerdere historische hoeves, maar het Vertrunegoed of Blauwhuis is één van de oudste landbouwuitbatingen in de gemeente. Het goed was sinds 1232 in het bezit van de Gentse cisterciënzerinnenabdij, beter bekend als Bijloke. Ermentrudis Uutenhove-Leliaarts schonk het goed destijds weg aan de cisterciënzerinnen. De dame overleed omstreeks 1242 in de abdij. In het landboek van 1643 werd haar voormalige eigendom nog steeds aangeduid als ‘Vrouwe Trunegoed’. Vandaar de naam Vertrunegoed, maar het goed wordt ook vaak Blauwhuishoeve genoemd. Deze benaming zou verwijzen naar de kleur of een oud spookverhaal.
De Bijloke-abdij had destijds uitgestrekte eigendommen in Nazareth. Zo was het nabijgelegen Hospicebos ook in het bezit van de Bijloke.
Het Vertrunegoed of ook wel Blauwhuishoeve was aanvankelijk volledig omwald en beschikte over een ophaalbrug. Vandaag is deze omwalling echter grotendeels gedempt en de ophaalbrug verdwenen. Het goed bestond uit een imposant woonhuis en een neerhof met boerderijgebouwen. Beide delen zijn door de jaren heen van elkaar gescheiden geraakt, maar vormden eeuwenlang een geheel.
Het statige witte woonhuis deed in de 17de eeuw dienst als verblijf voor paters. In het refugehuis kwamen paters in de landelijke omgeving uitrusten. Op initiatief van de religieuzen werd de woonst later omgevormd tot vakantieoord voor wezen.
De kern van dit gebouw zou teruggaan tot de 17de eeuw. Boven de achterdeur (nu voordeur) is een wapenschild op te merken. Het wapenschild vermeldt het jaartal 1671.
Aanvankelijk liepen er verschillende prachtige dreven naar het goed. Ze verbonden de Blauwhuishoeve met andere eigendommen van de Bijloke-abdij in de buurt. De ‘Blauwe Dreef’ was de belangrijkste toegangsweg naar het goed. De huidige achterzijde was vroeger de voorzijde, maar door de aanleg van de autostrade raakte het terrein doorsneden. Door de komst van de E3 verloor de Blauwhuishoeve heel wat van haar oorspronkelijke glorie.
De landerijen van de Blauwhuishoeve werden immers doorsneden door de autosnelweg. Het was gedaan met de rust rond de boerderij. Vanop de autosnelweg kan men goed de achtergevel van de boerderij zien.
De Bijloke-abdij had destijds uitgestrekte eigendommen in Nazareth. Zo was het nabijgelegen Hospicebos ook in het bezit van de Bijloke.
Het Vertrunegoed of ook wel Blauwhuishoeve was aanvankelijk volledig omwald en beschikte over een ophaalbrug. Vandaag is deze omwalling echter grotendeels gedempt en de ophaalbrug verdwenen. Het goed bestond uit een imposant woonhuis en een neerhof met boerderijgebouwen. Beide delen zijn door de jaren heen van elkaar gescheiden geraakt, maar vormden eeuwenlang een geheel.
Het statige witte woonhuis deed in de 17de eeuw dienst als verblijf voor paters. In het refugehuis kwamen paters in de landelijke omgeving uitrusten. Op initiatief van de religieuzen werd de woonst later omgevormd tot vakantieoord voor wezen.
De kern van dit gebouw zou teruggaan tot de 17de eeuw. Boven de achterdeur (nu voordeur) is een wapenschild op te merken. Het wapenschild vermeldt het jaartal 1671.
Aanvankelijk liepen er verschillende prachtige dreven naar het goed. Ze verbonden de Blauwhuishoeve met andere eigendommen van de Bijloke-abdij in de buurt. De ‘Blauwe Dreef’ was de belangrijkste toegangsweg naar het goed. De huidige achterzijde was vroeger de voorzijde, maar door de aanleg van de autostrade raakte het terrein doorsneden. Door de komst van de E3 verloor de Blauwhuishoeve heel wat van haar oorspronkelijke glorie.
De landerijen van de Blauwhuishoeve werden immers doorsneden door de autosnelweg. Het was gedaan met de rust rond de boerderij. Vanop de autosnelweg kan men goed de achtergevel van de boerderij zien.
Manuel Van den Abeele (fotografen)
2013