Antoon Van Parys en zijn zoon Luc

Antoon Van Parys en zijn zoon Luc

D_mudel_MVDA_2017_Antoon Van Parys en Lucas

Op deze foto zien we de oude Antoon Van Parys met zijn jongste zoon Luc. Antoon heeft zijn hele leven gewijd aan de beeldhouwkunst. Van Parys werd in 1884 te Deinze geboren. Al op jonge leeftijd raakte hij gebeten door het beeldhouwen. De jonge Deinzenaar trok naar de Gentse Academie voor Schone Kunsten waar hij les kreeg van Jean Delvin. Vervolgens bekwaamde Antoon zich in de beeldhouwkunst in de ateliers van Matthias Zens en Aloïs De Beule.

Antoon Van Parys heeft gedurende zijn lange carrière ontelbare beelden gemaakt. Hij werkte in zowat alle materialen. Al van bij de start van zijn beeldhouwerscarrière kreeg Antoon veel opdrachten. Iedere belangrijke Deinse families wilde dat Antoon een monument vervaardigde voor op hun familiegraf. Daardoor maakte hij naam als funerair beeldhouwer. In Deinze en omgeving komt men regelmatig een grafmonument van de hand van Antoon tegen. Daarbuiten is de grafkunst van Van Parys veel minder verspreid, maar toch heeft Antoon ook af en toe een funeraire opdracht gekregen buiten zijn geboortestreek. Zo zijn Antoons grafbeelden te vinden op het Campo Santo te Sint-Amandsberg en de Westerbegraafplaats te Gent. De funeraire kunst van Van Parys wordt gekenmerkt door de mystieke sfeer die het uitstraalt.

Antoon Van Parys werd het befaamdst om zijn oorlogsgedenktekens. Na de Eerste Wereldoorlog wilden de gemeentes hun gesneuvelde inwoners herdenken en beeldhouwer Van Parys was de ideale man om een oorlogsmonument te vervaardigen.

Antoon kreeg veel opdrachten van de gemeentes in zijn geboortestreek, maar ook de geteisterde dorpen in de Westhoek dachten aan Van Parys. Enkele van zijn meest monumentale en artistiek hoogstaande gedenktekens staan dan ook in de Westhoek.

Het mooiste oorlogsmonument staat wel in zijn geboortestad Deinze. Dit werk is gekend als 'de piocheur' en wordt algemeen beschouwd als het meest geslaagde uit Antoons volledig oeuvre. Van Parys' oorlogsmonumenten worden geroemd om het feit dat ze de oorlog niet verheerlijken. Antoon toont de vernieling en het verdriet. Bij hem zijn soldaten geen helden, maar martelaars. Van Parys ontdeed de oorlog van alle heroïek en daardoor zijn zijn gedenktekens nog altijd relevant.

Antoon Van Parys was een rasechte Deinzenaar. Hij woonde er bijna heel zijn leven en stond mee aan de wieg van de plaatselijke historische kring. Op zijn oude dag verhuisde Antoon naar Gentbrugge. Hij ging er bij zijn jongste zoon Luc en diens vrouw Jo wonen. Antoon stierf er in 1968. In het museum van Deinze en Leiestreek heeft men een aantal zeer mooie beelden van Antoon.

Antoon Van Parys' jongste zoon Luc was ook beeldhouwer. Lucas Van Parys werd geboren in 1920 en was voorbestemd om in de voetsporen van zijn vader te treden. In de begindagen van zijn carrière realiseerde Luc beelden naar het ontwerp van vader Antoon. Geleidelijk aan kwam hij van onder vaders vleugels vandaan, maar toch zou Luc nooit helemaal uit Antoons schaduw treden. De zoon had niet het talent van de vader en dat frustreerde Luc. Luc Van Parys heeft gedurende zijn loopbaan ook maar een beperkt aantal beelden vervaardigd. Hij overleed in 1991.
foto
Deinze
1964