Vinkts dialect uit 1967
D_UGent_2015_JV_Vinkt
Jules, anno 1967 oud-gemeentesecretaris te Vinkt en geboren in 1904, verteld in het plaatselijk dialect over gebeurtenissen uit zijn leven. Hij schetst een beeld van Vinkt als landbouwgemeente, waar velen de kost verdienen in de fabrieken uit de omliggende steden.
Hierna volgt een overzicht van de inhoud van dit fragment, in tijd afgebakend: 0:10 - Tweede Wereldoorlog. Te Vinkt werden 83 burgers gefusilleerd zonder reden. Het was een represaillemaatregel voor gesneuvelde Duitse soldaten. De man beschrijft het drama van die meidagen in 1940 uitvoerig.
15:45 - Oorlogsmonument. Na 27 jaar zal het er uiteindelijk toch van komen. Er werd een collecte georganiseerd onder de 1396 inwoners van Vinkt die aangevuld met externe giften een totaalsom van 497.427 frank opbracht (ca. €.12.500). Het monument werd ontworpen door de hoofdonderwijzer. Het zal opgetrokken worden in arduin. Onder de slachtoffers bevonden zich ook 34 vluchtelingen uit andere dorpen.
21:40 - Jeugddroom. Als jonge snaak van 14 trok hij naar de pupillenschool om te leren schieten en paardrijden. Zijn grote droom was piloot te worden bij het Belgische leger.
25:00 - Vinkt - landbouw - herbergen. Vinkt had vroeger 2185 inwoners. Door het ontbreken van nijverheid moesten velen elders werk zoeken. Na de eerste wereldoorlog trokken dagelijks een vijftigtal mensen naar de koolmijnen om daar hun brood te verdienen.
31:15 - Textielnijverheid: de informant vertelt hoe halfweg de 19de eeuw de mensen elke week te voet door het weversstraatje naar de markt van Tielt trokken met hun handgeweven producten of met het gesponnen garen.
40:25 - De vlasoogst: Dit was het eerste inkomen van de boer. Wanneer het vlas verkocht was zette men de ‘mei’ in de akker. De koper moest een voorschot (‘handgift’) betalen, waarmee de boer dan het werkvolk kon compenseren dat kwam helpen bij de oogst.
45:10 - Kermis te Vinkt was vaak een zatte bedoening. Er was geen feest zonder braspartijen en af en toe een robbertje vechten. Vaak werd er geknokt met mensen van andere dorpen.
Hierna volgt een overzicht van de inhoud van dit fragment, in tijd afgebakend: 0:10 - Tweede Wereldoorlog. Te Vinkt werden 83 burgers gefusilleerd zonder reden. Het was een represaillemaatregel voor gesneuvelde Duitse soldaten. De man beschrijft het drama van die meidagen in 1940 uitvoerig.
15:45 - Oorlogsmonument. Na 27 jaar zal het er uiteindelijk toch van komen. Er werd een collecte georganiseerd onder de 1396 inwoners van Vinkt die aangevuld met externe giften een totaalsom van 497.427 frank opbracht (ca. €.12.500). Het monument werd ontworpen door de hoofdonderwijzer. Het zal opgetrokken worden in arduin. Onder de slachtoffers bevonden zich ook 34 vluchtelingen uit andere dorpen.
21:40 - Jeugddroom. Als jonge snaak van 14 trok hij naar de pupillenschool om te leren schieten en paardrijden. Zijn grote droom was piloot te worden bij het Belgische leger.
25:00 - Vinkt - landbouw - herbergen. Vinkt had vroeger 2185 inwoners. Door het ontbreken van nijverheid moesten velen elders werk zoeken. Na de eerste wereldoorlog trokken dagelijks een vijftigtal mensen naar de koolmijnen om daar hun brood te verdienen.
31:15 - Textielnijverheid: de informant vertelt hoe halfweg de 19de eeuw de mensen elke week te voet door het weversstraatje naar de markt van Tielt trokken met hun handgeweven producten of met het gesponnen garen.
40:25 - De vlasoogst: Dit was het eerste inkomen van de boer. Wanneer het vlas verkocht was zette men de ‘mei’ in de akker. De koper moest een voorschot (‘handgift’) betalen, waarmee de boer dan het werkvolk kon compenseren dat kwam helpen bij de oogst.
45:10 - Kermis te Vinkt was vaak een zatte bedoening. Er was geen feest zonder braspartijen en af en toe een robbertje vechten. Vaak werd er geknokt met mensen van andere dorpen.
1 augustus 1967