• Vredesfeesten in Vinkt
Vredesfeesten in Vinkt
Vredesfeesten in Vinkt
Vredesfeesten in Vinkt
Vredesfeesten in Vinkt
Vredesfeesten in Vinkt
Vredesfeesten in Vinkt
Vredesfeesten in Vinkt
Vredesfeesten in Vinkt
Vredesfeesten in Vinkt
Vredesfeesten in Vinkt
Vredesfeesten in Vinkt
Vredesfeesten in Vinkt
Vredesfeesten in Vinkt
Vredesfeesten in Vinkt
Vredesfeesten in Vinkt
Vredesfeesten in Vinkt
Vredesfeesten in Vinkt
Vredesfeesten in Vinkt
Vredesfeesten in Vinkt
Vredesfeesten in Vinkt
Vredesfeesten in Vinkt
Vredesfeesten in Vinkt
Vredesfeesten in Vinkt
Vredesfeesten in Vinkt
Vredesfeesten in Vinkt

Vredesfeesten in Vinkt

D_MVDA_MVDA_2020_vrede Vinkt

De Tweede Wereldoorlog liet een zwaar litteken na in Vinkt. In mei 1940 werden 84 dorpelingen terechtgesteld door de Duitse bezetter. De burgers zouden op de Duitse troepen geschoten hebben. Dit is echter nooit bewezen. De dorpelingen moesten het gewoon ontgelden omdat de Ardense Jagers hevig weerstand boden tegen de oprukkende Duitsers.

Het argument 'de burgers hebben op ons geschoten' werd gebruikt om de wandaden van de Duitse militairen te minimaliseren. De slachtoffers van deze oorlogsmisdaad werden bijgezet op een ereperk aan de Vinktse kerk.

Na de oorlog vierden de meeste Belgische gemeenten de vredesfeesten. In 1945 was dit ook in Vinkt het geval. De feesten hadden er een grote impact door de dramatische gebeurtenissen in de meidagen van 1940. Bij de feesten hoorde ook een stoet. Deze foto's brengen de feesten in beeld.

Op de eerste foto zien we de toenmalige Vinktse burgemeester Omer De Roo (1939-1952) die de pastoor toespreekt. De stoet ging het drama niet uit de weg. De executie van de onschuldige burgers wordt geënsceneerd op één van de wagens (foto 4). Op een aparte kar zien we de executie van Karel Verstraeten (foto 5). Hij was onderpastoor van Vinkt tijdens de meidagen van 1940. Ook Cyriel De Roo werd in herinnering gebracht. Hij stierf in 1943 als politiek gevangene in Dachau. De praalwagen op foto 11 is een enscenering van het kamp.

Ook andere Vinktse gebeurtenissen kregen een plek in de stoet. In 1942 werd het schilderij op het Onze-Lieve-Vrouwe-altaar in de kerk vernield. Hubert Malfait schilderde een nieuw werk met de titel 'Onze-Lieve-Vrouw van de Vrede' (foto 8 en 9). De onfortuinlijke onderpastoor Verstraeten kreeg een plek op dit schilderij. Eén van de praalwagens was een verwijzing naar dit nieuwe schilderij.

De toenmalige zeer populaire jeugdbeweging Boerenjeugdbond (BJB) was natuurlijk van de partij in de stoet (foto 16,17,18). Humor had eveneens een plek in de stoet. Men dreef de spot met Hitler (foto 22). Dit moet deugd gedaan hebben voor het verwerkingsproces van de oorlogswaanzin.

De laatste foto's tonen de bloemenhulde aan de graven van de slachtoffers. Op deze plek verrees in 1961 het oorlogsmemoriaal. Burgemeester De Roo en pastoor Arets namen de honneurs waar tijdens de bloemenhulde (foto 25). De kinderen speelden een belangrijke rol tijdens de hulde. Kinderlijke onschuld als tegengewicht tegen de gruwel.
foto
Deinze
1945