Jenny Montigny voor de lens

Jenny Montigny voor de lens

D_MDL_MVDA_2017_Montigny

Jenny Montigny werd in 1875 geboren in een gezin dat bij de betere Gentse burgerij hoorde. Haar vader was jurist en politicus. Later schopte hij het tot professor aan de universiteit van Gent. Louis Montigny had weinig interesse in kunst. Daarin verschilde hij zeer erg van zijn dochter Jenny.

Jenny Montigny was al van jongsaf geboeid door kunst. Op het moment dat ze het schilderij 'De ijsvogels' van Emile Claus zag wist ze dat ze kunstenares wou worden. Op haar 17de besloot Jenny om zich volledig op de schilderkunst te storten. Ze ging in de leer bij Emile Claus die in die periode al veel faam genoot. Claus had verschillende leerlingen. Het waren -misschien niet toevallig- grotendeels vrouwen. De band tussen Emile Claus en Jenny Montigny ging verder dan enkel de schilderkunst. Jenny had tot de dood van Claus in 1924 een verhouding met de 26 jaar oudere schilder.

In het begin van haar carrière was de invloed van Emile Claus zeer sterk te merken in haar schilderijen. Net als de grootmeester schilderde Jenny in de trant van het luminisme (een zijstroming van het impressionisme). Emile was één van de grondleggers van het luminisme en hij gaf deze stijl haast vanzelfsprekend door aan zijn leerlingen.

Geleidelijk aan begon Montigny eigen accenten te leggen in haar schilderijen. Jenny verwerkte emotie in de taferelen die ze schilderde. Een favoriet thema van Jenny was o.a. 'moeder met kind'. Bij dergelijke thema's is de emotie nooit ver weg. Dit contrasteerde met de luministen en andere impressionisten. Zij wilden vooral de werkelijkheid weergegeven. Gevoelens primeerden niet.

De kunstenares was geïntrigeerd door het boerenleven en ook dit thema komt regelmatig terug in haar werken. Een ander belangrijk kenmerk van Jenny's kunst situeert zich op technisch vlak. Montigny bracht de verf op de schilderijen altijd dik aan. Hierin verschilde ze van de andere impressionisten.

Jenny Montigny wordt bij de Latemse School gerekend. In 1905 vestigde ze zich immers in Deurle. Ze betrok 'Villa Rustoord' in de Klapstraat. Achteraan de woning was haar atelier. Later verhuisde ze naar een woning in de Pontstraat. Deze verhuis kwam eruit geldgebrek. Dankzij de financiële steun van haar zus kon ze wel nog het hoofd boven water houden.

De afnemende interesse voor het impressionisme deed Jenny de das om. Door het feit dat het impressionisme naar de achtergrond verdween waren de klanten ook minder geneigd om Montigny's werken te kopen. De stijl waarin ze schilderde was niet meer 'in de mode'.

Jenny Montigny overleed in 1937. Ze werd begraven op het kerkhof van Deurle. De kunst van Montigny belandde beetje bij beetje in de vergetelheid. Pas aan het einde van de jaren 1980 werd de kunst van Jenny opnieuw naar waarde geschat. Sindsdien heeft de schilderes haar plek tussen de gewaardeerde Leiekunstenaars opgenomen.
foto
rond 1910